صعود زمستانه گروه کوهنوردی ازناو خلخال به کوه عجم خلخال (1394)

تصاویری از صعود زمستانه گروه کوهنوردی ازناو خلخال به کوه عجم خلخال (1394)

داروهای مورد نیاز کوهستان - گروه کوهنوردی ازناو خلخال

با سلام خدمت همنوردان محترم لیست زیر داروهائی هست که باید در کیف داروی تمامی تیم های کوهنوردی باشه:

استازولامید mg250 و استازولامید mg25 = پیشگیری از کوه گرفتگی

دگزامتازون mg 4 = درمان خیزمغزی ، هر6 ساعت

نیفیدیپین mg 20 = درمان خیز ریوی و درمان کوه گرفتگی ،هر6 ساعت

قطره کلرامفنیکل 1% = درمان برف کوری ، هر2 ساعت 1 قطره

سیپروفلوکساسین mg 1000= درمان اسهال ، یک بار در روز

کوتریموکسازول 1600 mg320 = درمان اسهال ، یک بار در روز

آموکسی سیلین mg 500 = آنتی بیوتیک ، هر 8 ساعت

ایبوپروفن mg 400 = مسکن درد دندان ، هر 8 ساعت

لیدوکائین موضعی 1% = بی حس کننده موضعی

متوکلوپرامید mg 25= ضدتهوع ، حداکثر 3 بار در روز

دیکلوفناک mg 50 = مسکن وضد درد ، هر8 ساعت

استامینوفن mg 325 = مسکن وضد درد

دیازپام mg 2 و دیازپام mg5 = ضدهیجان وخواب آور- قبل ازخواب مصرف شود

قطره فنیل افرین % 0.25 = 2 ضد احتقان بینی ، هر 4 ساعت 2 قطره

کواموکسی کلاو mg 5/3= ضدعفونت روزی 2 بار
پماد کلوتریمازول = ضدعفونت وضدقارچ و موضعی ، روزی2 بار

اسپره اکسی متازولین = ضد احتقان بینی

قرص آلتادین = درمان التهاب گلووتحریکات مخاط وخلط آور، هر4 ساعت 1 قرص

کرم هیدروکورتیزون 1% درمان آفتاب سوختگی . (1 تا 3 باردرروز)

قرص آلومینیوم ام – جی – اس = ضد اسید معده ، هر8 ساعت

سی لاکس mg 750 = مسهل ودرمان یبوست ، یک تا 2 قرص درروز

قرص استامینوفن mg500 = مسکن ، هر 6 ساعت یک قرص

قطره آنتی میگرن mg 30 = درمان میگرن ، در هنگام حمله 35 قطره در آب حل شود.

 لیست داروهای مورد نیاز در کیف امداد تیم های کوهنوردی

قرص ارگوتامین mg 30 = درمان میگرن، هنگام حمله 1 قرص درصورت نیاز بعد از 60
دقیقه 1 قرص دیگر

قرص آنتی هیستامین = ضد ¬¬¬حساسیت ، هر 6 یا 8 ساعت

قرص دیفن هیدرامین mg 50 = ضد حساسیت هر6 ساعت

ادالت کلد = درمان سرماخوردگی ، هر6 ساعت

پسودوافدرین mg 30 = درمان سرماخوردگی و تقلیل خستگی ، هر6 ساعت

دکسترومتورفان mg 5 = ضد سرفه ، هر 4 ساعت

مولتی ویتامین+ مینرال = مکمل غذایی ، روزی یک عدد

منبع مطلب سایت پزشکی کوهستان

دره شمخال - گروه کوهنوردی ازناو خلخال

دره شمخال در موقعیت جغرافیایی N373503 E583157 در استان خراسان رضوی واقع است. دره شمخال به طول 18 کیلومتر، از روستای شمخال در کیلومتر 70 جاده قوچان به باجگیران آغاز می شود و در سوی دیگر به اراضی درونگر در جاده قوچان به درگز ختم می شود. دره شمخال که نام خود را از روستایی کوهپایه ای به همین نام گرفته  از شمال شرقی به کوه آسلمه و از جنوب شرقی به رودخانه دائمی کال شمخال محدود است . این روستا بنای تاریخی کهنی ندارد اما اقلیم مساعد، خاک مرغوب و منابع غنی آب، تاثیر فراوانی در شکل گیری روستا داشته است. چشمه های ابتدای دره در ادامه رودخانه ای را می سازند که شالیزارهای درونگر را سیراب می کند. دره شمخال با دیواره های بلند و عرض کم، طبیعتی بی نظیر دارد.  در میدان فلسطین قوچان، سواری های شخصی علاقه مندان را به روستای شمخال می رسانند و در صورت هماهنگی دوباره از انتهای دره به قوچان بر می گردانند. جاده تا روستای شمخال آسفالته است و از تونل بلند باجگیران عبور می کند. طول دره در حدود 18 کیلومتر است و ارتفاع دیواره تا 200 متر برآورد شده است.
 

دره دارای شیب ملایمی است که در ورودی خود روستایی به همین نام با بافت مسکونی متراکم را جای داده و استمرار آن درمیان دره خوش آب وهوای شمخال موقعیت منحصر به فردی به این روستا داده است. در مدخل ورودی زو (دره ) رودخانه ای فصلی جاری است. در فاصله 10 کیلومتری از ابتدای دره، فضای جذاب و دیدنی به نام «حمام آب» وجود دارد که پذیرای تعداد کثیری از گردشگران در فصل تابستان است. خروجی دره، زمین های کشاورزی و برنج کاری روستای «درونگر» است که در جاده قوچان درگز واقع شده است. پوشش گیاهی دره شامل گردو، انجیر، زردآلو، چنار، بید، سپیدار، تمشک، موسیر، آنوخ (کاکوتی)، چریش، هفشان، گون، ریخوک، زرشک، گژی (زالزالک) و سدها گیاه وحشی و دارویی دیگر است.

انواع شیب (کوهنوردی) - گروه کوهنوردی ازناو خلخال

انواع شیب ها

تعریف شیب: میزان سربالای و سرازیری سطح زمین را شیب می گویند.
چنانچه بخواهیم تقسیم بندی عمده ای برای شیبها داشته ایم انها را به سه نوع تقسیم می کنیم.
1-شیب ملایم2- شیب متوسط 3- شیب تند
1- شیب ملایم: زاویه این شیب حداکثر تا 20 درجه می باشد و برای صعود و پایین امدن از ان می توان بطور مستقیم بالا و پایین رفت .
2- شیب متوسط : زاویه این شیب 20 درجه تا 40 درجه می باشد هنگام پیمایش در این شیب باید مسیر را بطور زیگزاگ صعود کرد . بطور مثال : در هنگام پیمایش 10 متر حرکت به طرف راست و 10 متر حرکت به طرف چپ باید 10 متر صعود انجام شود از این روش برای پایین امدن هم استفاده می شود .
3-شیب تند: زاویه بیشتر از 40 درجه را شیب تند می نامند . در این شیبها باید مسیر را بطور زیگزاک ولی با دامنه حرکتی بلند تر صعود کرد .
بطور مثال : در هنگام پیمایش 10 متر به طرف چپ 10 متر به طرف راست باید 5 متر صعود انجام شود . از این روش برای پایین امدن هم استفاده می شود .

نکته مهم : در شیب های برفی از زیگزاگ کردن خوداری کنید.

سازماندهی حرکت گروهی در کوهنوردی-گروه کوهنوردی ازناو خلخال

سازماندهی حرکت گروهی :

حرکت یک گروه کوهپیمائی همیشه باید به شکل ستونی و در یک صف منظم و پشت سر یکدیگر انجام شود و تا پایان کار صعود و بازگشت باید نظم صف و ستون گروهی حفظ گردد و هر شخصی در صف جایگاهی دارد که توسط سرپرست گروه تعیین می گردد .
(نظم و انظباط می تواند بخشی از ایمنی شما را تضمین کند . )
نفر اول گروه (سرگروه) :نفر اول به عنوان هماهنگ کننده در سرعت پیمایش و از افراد با تجربه گروه می باشد که توانایی مسیریابی و هدایت گروه را دارد .
نفر اخر گروه :یکی از قویترین و با تجربه ترین اعضای گروه می باشد که وظیفه دارد مراقب افراد گروه را عهده دار باشد تاکسی از گروه جدا نشود وتا اتمام برنامه با نفر اول گروه ارتباط برقرار نماید (ارتباط می تواند از طریق سوت وبی سیم و...باشد)
چنانچه یکی از اعضای گروه در پیمایش کندتر از دیگران حرکت می کند و از نظر تکنیکی معادل اعضای گروه نمی باشد بهتر است پشت سر نفر اول قرار گیرد . سرپرست گروه یا سرپرست برنامه می تواند بعنوان نفر اول یا نفر اخر در گروه قرار گیرد یا در میان گروه حرکت کند و همه حرکات و روند کار اعضا را کنترل نماید .

برنامه ریزی گذر زمان کنترل کمی و کیفی برنامه برعهده سرپرست می باشد .

گروه کوهنوردی ازناو خلخال

اصطلاحات کوهنوردی

کوه:
زمینی که نسبت به پیرامون خود به طور مشخصی برجسته تر بوده و دارای دامنه های شیب داری باشد . ارتفاع دقیقی برای ان تعریف نشده است ولی معمولا زمین هایی را که حدودا 600متر از اطراف خود بلندتر باشند کوه می نامند .

تپه :
به بلندی هایی با اختلاف ارتفاع کمتر از 600 متر نسبت به زمین های مجاور تپه گفته می شود .

قله :
بلندترین نقطه هر کوه را قله می نامند . ممکن است در بالای برخی از کوه ها چند قله هم ارتفاع وجود داشته باشد . در مورد کوه هایی که در راس ان دو یا چند قله ناهم ارتفاع وجود دارد قله ی بلند تر را قله اصلی و قله های کوتاه تر را قله فرعی می نامند .

یال :
محل برخورد دو دامنه ی شیب دار را در بالاترین نقطه ی تماس یال می نامند .

خط الراس :
به خط اصلی و بلندترین یال بین دو قله که محل تقسیم اب باران باشد خط الراس گفته می شود . واژه ی فارسی معادل ان اب پخشان است . خط الراس اصلی محل تقسیم دو حوزه ی اب ریز جداگانه است . در حالی که خط الراس فرعی با این که محل تقسیم اب است اما اب های سرازیر شده از هر دوقسمت ان به یک حوضه ی اب ریز ریخته می شوند .

دیواره :
به مناطقی گفته می شود که دارای سنگ های یکپارچه با شیب زیاد بوده وبلندی ان بیش از یک طول طناب می باشد .

گرده :
یال هایی که شیب ان ها زیاد بوده و بیشتر از مناطق سنگی و صخره ای تشکیل شده باشد گرده نامیده می شود .

صخره :
سنگ های یک پارچه وبزرگ را که بتوان حداکثر بایک طول طناب (40متر)صعود نمود صخره می گویند .

خط القعر :
ژرف ترین نقاط بستر یک رودخانه یا دره را خط القعر می نامند . (که از دامنه شروع شده وبه قله یا خط الراس می رسد . )

دره :
محل برخورد دو دامنه ی شیب دار در پایین ترین نقطه ی تماس را دره می نامند . دره معمولا محل عبور رودخانه های دائمی یا فصلی است .

گردنه :
پایین ترین نقطه خط الراس های دو قله را گردنه می نامند معمولا دو دره از طرفین کوه سرازیر می شوند در نتیجه گردنه شکلی شبیه به زین اسب دارد .

راه پاکوب :
مسیرهایی که در اثر رفت و امد کوهپیمایان و کوهنوردان در مناطق کوهستانی ایجاد می شود (بهتر است از این راهها برای صعود استفاده کنید)

راه مالرو :
به مسیرهایی که جهت رفت و امد حیوانات اهلی از دامنه به ارتفاعات ایجاد شده است گفته می شود .

جان پناه :
مکانی که به اندازه یک اتاق کوچک و بعضا متوسط در ارتفاعات کوهستانی بنا شده و بعضی از کوهپیمایان و کوهنوردان از ان جهت اطراق و بیتوته موقت و ضروری استفاده می کنند و دارای هیچگونه امکاناتی نمی باشد .

پناهگاه :
مکانی که دارای بنای ساختمانی متوسط تا بزرگ می باشد ودر کوهپایه ها و ارتفاعات متوسط بنا شده که کوهپیمایان و کوهنوردان از ان به عنوان محل استراحت و اطراق استفاده می کنند .

زیگزاگ :
به پیمایش هایی که در انها جهت بالا رفتن و پایین امدن به سمت چپ و راست حرکت می کنیم تا شیب مسیر کاهش یابد .

تراورس (کمربر) :
به هر گونه حرکت عرضی در یک مسیر که تغییری در ارتفاع ایجاد نکند گفته می شود .

تراورس (کمربر) :
به هر گونه حرکت عرضی در یک مسیر که تغییری در ارتفاع ایجاد نکند گفته می شود .

شن اسکی :
به شیب های شنی که مقدار سنگ ریزه ان به اندازه ای است که کفش تا نیمه یا بیشتر در ان فرو می رود گفته می شود . یا رعایت کامل کلیه موارد ایمنی از این شیب ها عمد تا برای پایین امدن اسفاده می شود . البته برای حفظ محیط زیست بهتر است از مسیر های شن اسکی استفاده نشود .

روش پایین امدن از شن اسکی را باید زیر نظر مربی اموزش ببینید (پوشیدن گتر برزنتی ضروری است )