معرفی کوه آق داغ خلخال-گروه کوهنوردی ازناو خلخال

کوه آق داغ 3309متر (سفید کوه)

قله آق داغ قله آق‌داغ با ارتفاع 3309متر  از سطح دریاهای آزاد ، در بخش خورش رستم شهر هشجین واقع در شهرستان خلخال در استان اردبیل میباشد.این قله پس از قله سبلان دومین قله مرتفع استان اردبیل میباشد. این کوه به دلیل داشتن غار زیبا و چشمه‌های پر آب در دامنه خود مورد توجه کوهنوردان کشور است .
دامنه های این کوهستان همه ساله هنگام بهار لباس تازه ای از گلزار و چمنزار به خود می پوشد وبالاخص گیاه خوراکی ریواس که در مناطق کمی درکشور می روید به وفور در دامنه های این کوهستان یافت می شود.
هر ساله در اواخر خردادماه که بهترین فصل صعود همگانی به این قله است همایش صعود سراسری قله آق داغ با حضور خیل عظیم مشتاقان و ورزشکاران از استانهای مختلف کشورمان برگزار میگردد.
بنا به گفته استادان و کارشناسان فن صعود زمستانی به این قله یکی از صعود های مشکل و فنی رشته کوهنوردی به حساب می آید.
از حیات وحش این قله میتوان به وجود حیواناتی مانند در منطقه حفاظت شده آق داغ خرس ، پلنگ،کبک، خرگوش، بزکوهی،گراز وحشی ،عقاب طلایی و شاهین می‌باشد.

موقعیت جغرافیایی :کوهستان آق داغ (سفید کوه)در جنوب شرقی خلخال، و شمال شرقی هشجین قرار دارد.

 بررسی توپوگرافی قله : خط الرأس آق داغ بر روی کمانی قوسی شکل قرار دارد که از سمت شرق به غرب کشیده شده است و در ادامه شرقی خود به قلل شاه معلم و رشته پشته کوه متصل می باشد. دشت های پهناوری دو سوی جناح های شمالی و جنوبی این کوهستان را فرا گرفته اند.

راهنمایی مسیر صعود به قله :پس از عبور از گردنه اسالم و  پاسگاه خلخال در یک دو راهی به طرف چپ وارد منطقه ای موسوم به طولاش یا تولش می شوید.در ادامه این مسیر پس از یک چهار راه که آن را نیز به صورت مستقیم ادامه می دهیم، به سمت راست تغییر جهت داده از پل کوچکی عبور می کنید و به ییلاق مصفای گزلبولاغ در جناح غربی قله می رسید.با گذشتن از کنار چادرهای عشایر این منطقه و برداشتن آب از چشمه گوارای آن از روی یال ملایمی به تدریج ارتفاع گرفته و گام بر روی خط الرأس آن می گذارید. پس از مدتی به محلی تخت به نام اشک میدانه با چمنزاری وسیع و چند چادر عشایری خواهید رسید.در ادامه از طرق راه مالرو مشخصی در ضلع جنوب شرقی  و از طریق خط الرأس گام بر قله آق داغ بزرگ میگذارید.
از قله کوه مناظر رشته کوه های اطراف و کوه های گیلان رویایی و بی نظیر به نظر می رسند. دره ها و کوه های کم ارتفاع، قله را احاطه کرده اند، همچنین  کوههای مرتفع دیگری چون شاه معلم،پلنگاه،سبلان و... از دور رویت میشوند که زیبایی های توصیف ناپذیری دارد..
بهترین فصل برای صعود به قله خرداد ماه میباشد.

وضعیت قله در زمستان :صعود زمستان از طریق خط الرأس غربی مشکل چندانی در بر ندارد. لیکن با ریزش حجم سنگین برف در جاده منتهی به گزل بولاغ مشکل تردد و طوفان بر روی خط الرأس وجود دارد.
و در اکثر موارد  صعود های زمستانه از سمت روستای سوسهاب صورت میگیرد.

تهیه تصاویر توسط:  بابایی- نادری

گروه کوهنوردی ازناو خلخال

اصطلاحات کوهنوردی

کوه:
زمینی که نسبت به پیرامون خود به طور مشخصی برجسته تر بوده و دارای دامنه های شیب داری باشد . ارتفاع دقیقی برای ان تعریف نشده است ولی معمولا زمین هایی را که حدودا 600متر از اطراف خود بلندتر باشند کوه می نامند .

تپه :
به بلندی هایی با اختلاف ارتفاع کمتر از 600 متر نسبت به زمین های مجاور تپه گفته می شود .

قله :
بلندترین نقطه هر کوه را قله می نامند . ممکن است در بالای برخی از کوه ها چند قله هم ارتفاع وجود داشته باشد . در مورد کوه هایی که در راس ان دو یا چند قله ناهم ارتفاع وجود دارد قله ی بلند تر را قله اصلی و قله های کوتاه تر را قله فرعی می نامند .

یال :
محل برخورد دو دامنه ی شیب دار را در بالاترین نقطه ی تماس یال می نامند .

خط الراس :
به خط اصلی و بلندترین یال بین دو قله که محل تقسیم اب باران باشد خط الراس گفته می شود . واژه ی فارسی معادل ان اب پخشان است . خط الراس اصلی محل تقسیم دو حوزه ی اب ریز جداگانه است . در حالی که خط الراس فرعی با این که محل تقسیم اب است اما اب های سرازیر شده از هر دوقسمت ان به یک حوضه ی اب ریز ریخته می شوند .

دیواره :
به مناطقی گفته می شود که دارای سنگ های یکپارچه با شیب زیاد بوده وبلندی ان بیش از یک طول طناب می باشد .

گرده :
یال هایی که شیب ان ها زیاد بوده و بیشتر از مناطق سنگی و صخره ای تشکیل شده باشد گرده نامیده می شود .

صخره :
سنگ های یک پارچه وبزرگ را که بتوان حداکثر بایک طول طناب (40متر)صعود نمود صخره می گویند .

خط القعر :
ژرف ترین نقاط بستر یک رودخانه یا دره را خط القعر می نامند . (که از دامنه شروع شده وبه قله یا خط الراس می رسد . )

دره :
محل برخورد دو دامنه ی شیب دار در پایین ترین نقطه ی تماس را دره می نامند . دره معمولا محل عبور رودخانه های دائمی یا فصلی است .

گردنه :
پایین ترین نقطه خط الراس های دو قله را گردنه می نامند معمولا دو دره از طرفین کوه سرازیر می شوند در نتیجه گردنه شکلی شبیه به زین اسب دارد .

راه پاکوب :
مسیرهایی که در اثر رفت و امد کوهپیمایان و کوهنوردان در مناطق کوهستانی ایجاد می شود (بهتر است از این راهها برای صعود استفاده کنید)

راه مالرو :
به مسیرهایی که جهت رفت و امد حیوانات اهلی از دامنه به ارتفاعات ایجاد شده است گفته می شود .

جان پناه :
مکانی که به اندازه یک اتاق کوچک و بعضا متوسط در ارتفاعات کوهستانی بنا شده و بعضی از کوهپیمایان و کوهنوردان از ان جهت اطراق و بیتوته موقت و ضروری استفاده می کنند و دارای هیچگونه امکاناتی نمی باشد .

پناهگاه :
مکانی که دارای بنای ساختمانی متوسط تا بزرگ می باشد ودر کوهپایه ها و ارتفاعات متوسط بنا شده که کوهپیمایان و کوهنوردان از ان به عنوان محل استراحت و اطراق استفاده می کنند .

زیگزاگ :
به پیمایش هایی که در انها جهت بالا رفتن و پایین امدن به سمت چپ و راست حرکت می کنیم تا شیب مسیر کاهش یابد .

تراورس (کمربر) :
به هر گونه حرکت عرضی در یک مسیر که تغییری در ارتفاع ایجاد نکند گفته می شود .

تراورس (کمربر) :
به هر گونه حرکت عرضی در یک مسیر که تغییری در ارتفاع ایجاد نکند گفته می شود .

شن اسکی :
به شیب های شنی که مقدار سنگ ریزه ان به اندازه ای است که کفش تا نیمه یا بیشتر در ان فرو می رود گفته می شود . یا رعایت کامل کلیه موارد ایمنی از این شیب ها عمد تا برای پایین امدن اسفاده می شود . البته برای حفظ محیط زیست بهتر است از مسیر های شن اسکی استفاده نشود .

روش پایین امدن از شن اسکی را باید زیر نظر مربی اموزش ببینید (پوشیدن گتر برزنتی ضروری است )